Ponowne upoważnienie nadzwyczajnych szafarzy Komunii św.


 

W homilii biskup zwrócił uwagę na wartość posługi nadzwyczajnych szafarzy dla wspólnoty Kościoła. – Jesteście znakiem przychodzącego Boga do człowieka, by w Kościele była coraz większa komunia rodząca się z nawrócenia. Tego nawrócenia wszyscy potrzebujemy. Przypomina nam o tym prorok Ozeasz: „Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże” (Oz 6,1). Aby mógł narodzić się nowy człowiek, stary musi zostać pobity i pokonany. Jesteśmy bowiem oszukani przez kusiciela i nosimy w sobie błąd. Chociaż w sakramencie chrztu zostaliśmy uwolnieni od grzechu pierworodnego, jednak stary człowiek wciąż się w nas odzywa, szukając życia dla siebie. Bóg przychodzi nam na pomoc, wskazując drogę do nawrócenia i wolności. Bóg nie oczekuje od nas wiele, On chce jednego – byśmy należeli do Niego. Kto tego nie rozumie, będzie patrzył z pogardą na innych, jak faryzeusz z Ewangelii przekonany o swoich zasługach przed Bogiem (por. Łk 18,9-14). To nie faryzeusz, ale grzeszny celnik odszedł usprawiedliwiony – mówił bp Kiernikowski. Następnie, zwracając się do nadzwyczajnych szafarzy, kontynuował: – Jesteście swego rodzaju łącznikami, którzy w imieniu Kościoła pełnią posługę jedności. Jesteście narzędziem w ręku Boga. Im bardziej wejdziecie w postawę celnika z sercem gotowym do nawrócenia, staniecie się sługami jedności i komunii. Dziękuję wam za pełnioną posługę, trud i zaangażowanie. Jesteście potrzebni w Kościele jako ci, którzy przedłużają komunię i jej służą. Obyście pełniąc powierzoną posługę nadzwyczajnych szafarzy, dawali się Bogu ociosać, by służyć ludziom nowym sercem – zakończył pasterz Kościoła siedleckiego.

 

Kandydaci na szafarzy przeszli odpowiednie przygotowanie w ramach Diecezjalnej Szkoły Liturgicznej. Bezpośrednim przygotowaniem do obrzędu upoważnienia był dzień skupienia połączony z celebracją sakramentu pokuty, przeżywany od rana w sobotę, w kaplicy Bursy św. Stanisława Kostki przy ul. Bpa Świrskiego. Dzień skupienia zorganizował ks. Waldemar Mróz – diecezjalny duszpasterz nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej, a przewodniczył mu ks. Krzysztof Domański – ojciec duchowny z Wyższego Seminarium Duchownego w Opolu Nowym. Po Mszy św. szafarze spotkali się z biskupem w bursie na wspólnej agapie.

Udzielanie Komunii św. jest czynnością, która nie wymaga święceń i dlatego mogą ją pełnić także osoby spoza stanu duchownego. W Polsce, zgodnie z decyzją Konferencji Episkopatu Polski, posługę tę mogą pełnić mężczyźni w wieku od 25-65 lat oraz konsekrowane kobiety.

Posługę nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., ustanowioną instrukcją „Immensae caritatis” (29 stycznia 1973 r.), Konferencja Episkopatu Polski wprowadziła 2 maja 1990 r. i określiła warunki, według których biskupi diecezjalni w Polsce mogą ich powołać. Nadzwyczajni szafarze ustanowieni przez biskupa diecezjalnego mogą pełnić posługę podczas celebracji Eucharystii, pomagając w rozdawaniu Komunii św., gdy przystępuje do niej większa liczba wiernych, przy braku szafarzy zwyczajnych albo gdy szafarze ci są zajęci innymi czynnościami duszpasterskimi lub gdy udzielanie Komunii św. utrudnia im stan zdrowia bądź podeszły wiek. Do zasadniczych obowiązków szafarza należy pomoc w zanoszeniu Komunii św. osobom chorym i w podeszłym wieku, które nie mogą fizycznie uczestniczyć w celebracji Eucharystii w kościele.

W liście pasterskim z 30 stycznia 2008 r. na temat posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. biskup siedlecki napisał: „Zdaję sobie sprawę, że wprowadzenie funkcji nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej może napotkać trudności związane z jej przyjęciem, z przekroczeniem przyzwyczajenia, że tylko kapłan może dotykać Najświętszego Sakramentu i podawać Go wiernym, co będzie wymagało dłuższego procesu przemiany naszego myślenia. W tym kontekście chcę więc przypomnieć, że zanoszenie Komunii świętej chorym przez świeckich było czymś zwyczajnym już u początków Kościoła, jest praktykowane także dzisiaj w wielu miejscach na świecie, również w większości diecezji polskich. Podobnie jak kiedyś, tak i dziś, wymaga ono wiary i miłości tych, którzy tej funkcji się podejmują. Nadzwyczajni szafarze w naszej diecezji zostali wybrani spośród Was, by służyć pośród Was i wobec Was. Proszę, abyście przyjęli ich również z wiarą i miłością oraz w otwartości wobec takiej posługi, jaką Kościół proponuje swoim członkom w trosce o ich życie duchowe i o więź ze wspólnotą. Zwracam się do Księży Proboszczów, aby chętnie powierzali funkcję nadzwyczajnych szafarzy osobom cieszącym się poważaniem zarówno u wiernych, jak i duszpasterzy, kierując ich wcześniej na odpowiedni kurs przygotowujący do tego zadania. Proszę Was, członkowie wspólnot parafialnych, abyście z wdzięcznością przyjęli tę nową funkcję liturgiczną i wspierali tych, którzy się jej podejmują, w dobrym wypełnianiu tego zadania”.


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *